• Ruajtja e familjes
~Nëse një martesë qëndron për hir të ruajtjes së familjes kjo është gjë e mirë. Kur burri e gruaja përkundër raportit jo të mirë që kanë, duan të ruajnë familjen, duke mos ardhur deri te divorci dhe lënia e fëmijëve pa prindër së bashku (duke pasur pastaj mundësinë t’i edukojë çdokush), kjo është e mirë dhe do të shpërblehen për nijetin.
~Njëkohësisht duhet të mundohen të veprojnë të gjitha shkaqet për ta përmirësuar raportin mes tyre, pa mbetur në gjendjen që janë.
~”Pajtimi është më i miri”- Nisa 128, ajet kuranor. Disa gjëra që shkaktojnë mospajtime apo pakënaqësi duhet përpjekur për t’i tejkaluar (pa u marrë me to, pa u dhënë rëndësi të madhe, pa u thelluar në to).
~Kur burri çdo lëshim të gruas e sheh me syrin e vëzhgimit dhe përmirësimit, lidhja shkon duke u përkeqësuar. Disa gabime nga ana e saj, duhet t’i tejkalojë e të bëjë sikur nuk i sheh. Ky ka qenë udhëzimi i Pejgamberit salAllahu alejhi ue selem, i cili nuk ka qenë i pavetëdijshëm, e ka ditur se çfarë ndodh rreth tij dhe mes grave të tij, mospajtimet që kanë pasur ato mes veti, mirëpo i ka anashkaluar ato gjëra, nuk është marrë me to (nuk është thelluar). Nëse e merr gruan në pyetje për çdo gabim që mund të bëjë, sado i vogël që është, atëherë kjo e vështirëson jetën e saj dhe raportin burrë-grua.
~Nuk do të thotë që burri e gruaja të pëlqehen në çdo aspekt. Patjetër se mund të ketë diçka që nuk e pëlqejnë te njëri-tjetri, por duhet bërë kinse nuk e vërejnë. Nëse është mundësia për ta përmirësuar atë gjë, atëherë ta përmirësojnë (me këshillë të mirë). Mirëpo jo ta përmendin (gabim a e metë) vazhdimisht apo të marrin në pyetje njëri-tjetrin duke ia vështirësuar jetën njëri-tjetrin.
~Ka ardhur në hadith: “Mos ta urrejë besimtari besimtaren. Nëse nuk pëlqen një sjellje të saj, ka shumë sjellje të tjera që i pëlqen.” Pra, të mos jetë shkak një sjellje e saj që ta urrejë e pastaj të jetë arsye për prishje të raportit mes burrit e gruas. Hadithi vlen edhe për gratë njëjtë.
Hoxhë Lulzim Perçuku – Derset live.
