- Ibn Kajjimi (Allahu e mëshiroftë) shkruan: “Shumë njerëz durojnë ndaj vështirësive të namazit të natës kur është vapë e ftohtë dhe ndaj vështirësive të agjërimit, mirëpo nuk durojnë ndaj shikimit në gjërat e ndaluara.” Uddetu Es-Sabirin, 286.
- Ibn Umeri (radijAllahu anhu) i tha njërit: “Edukoje djalin tënd, sepse do të pyetesh (në ditën e Kiametit) se çfarë e ke edukuar dhe çfarë i ke mësuar? Ndërsa, ai do të pyetet për mirësjelljen dhe bindjen ndaj teje.” Esh-Shu’ab El-Bejhekij, 8295.
- “Fuqia e ummetit islam nuk vjen nëpërmjet ilahive, por nëpërmjet teuhidit dhe kapjes pas sunetit.” (Shejh Sulejman Er-Ruhajlij, Sherh Kitabi Et-Teuhid).
- I Dërguari (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem) thotë: “Vërtetë, Allahu e do robin që është i devotshëm, i pavarur dhe i fshehtë.” (Muslimi, 2965). Imam Uthejmini (Allahu e mëshiroftë) shpjegon:
– “i devotshëm” domethënë që e ka frikë Allahun,
– “i pavarur” do të thotë që është i pavarur nga njerëzit,
– “i fshehtë” do të thotë që nuk e shfaq veten para të tjerëve. Sherh Rijad Es-Salihin.
- Hasen El-Basriu (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Nëse e sheh dikë duke garuar me ty për jetën e kësaj bote, ti garo me të për jetën e botës tjetër!” Dhemmu Ed-Dunja, Ibn Ebi Ed-Dunja, 184.
- Ibn Rexhebi (Allahu e mëshiroftë) shkruan: “Sa herë që njerëzit veprojnë mëkate, kjo bën që atyre me të patjetër t’u fshihen (t’u bëhen të paqarta) disa çështje të fesë.” Fet’h El-Barij, 1/187.
- Ibn Abbasi (radijAllahu anhuma) thotë: “Bamirësi nuk rrëzohet. Mirëpo, edhe nëse rrëzohet, gjen ku të mbahet.” Ujun El-Ahbar, 1/339.
Mos dëshirove të jetosh në këtë botë pa vështirësi, mundime e sprovime?!
Pa dyshim që Allahu i Lartësuar është i Fuqishëm për një gjë të tillë.
Mirëpo, atëherë, ku do të ishte dallimi mes kësaj jete dhe jetës tjetër?
Allahu thotë: “Përgëzoji të duruarit!” (El-Bekara, 155)
Merre këtë ajet dhe vendose me bindje në zemrën tënde!
Ky është shpërblimi për ata që i përpijnë hidhësitë e dhimbjeve për hir të Allahut dhe që i kapërdijnë hidhësitë e pikëllimeve në shenjë durimi e kënaqësie ndaj caktimit të Tij!
- “Prej vlerave të teuhidit është se ai e liron njeriun nga robëria ndaj krijesave, nga lidhja për ta, nga frika prej tyre, nga shpresa në ta dhe nga kryerja e veprave për hir të tyre. Dhe pikërisht kjo është krenaria e vërtetë dhe nderi më i lartë.” El-Kaul Es-Sedid, 23.
- Sulejman Ed-Daranij (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Çdo gjë që të shmang nga Allahu është e kobshme për ty.” Medarixh Es-Salikin.
- Fale atë që të ka bërë keq dhe assesi mos mendo se me këtë shfaqesh si i dobët; sepse falja ka nevojë për forcë më të madhe sesa hakmarrja.
- Imam Esh-Sha’bij (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Nuk e kam arritur nënën time në mënyrë që të sillem mirë me të, mirëpo nuk e shaj askënd, që ai pastaj të ma shajë nënën.” Edeb Ed-Dunja ue Ed-Din, 25.
- I Dërguari (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem) thotë: “Vërtetë, njeriu falet gjashtëdhjetë vite dhe nuk i pranohet asnjë namaz, ngaqë ndoshta e plotëson rukunë e jo sexhden, apo e plotëson sexhden e jo rukunë.” Sahih Et-Tergib ue Et-Terhib, 529.
- Ibn Xheuzij (Allahu e mëshiroftë) shkruan: “Dije se, rehatia nuk arrihet me rehati dhe synimet e larta nuk arrihen me dembeli. Kush mbjell, korrë dhe kush përpiqet, gjen.” Meuaidh, 1/4.
- Dijetari Mukbi El-Uadi’ij (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Nëse nuk durojmë, nuk do të mund të punojmë asgjë për Islamin.” El-Musara’ah, 507.
- Dijetari Salih El-Feuzan (Allahu e ruajttë) thotë: “Ai që nuk ka dije fetare është për të ardhur keq; çdokush mund të luajë me të.” Fet’h El-Mexhid.
- Allahu i Lartësuar thotë: “Mos mendo kurrsesi që Allahu nuk e vëren atë që bëjnë keqbërësit!” (Ibrahim. 42). Mejmun ibn Mehran (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Ky ajet është ngushëllim për atë që i është bërë padrejtësi dhe kërcënim për zullumqarin.” (Tefsir Et-Taberij, 28/17).
Imam Uthejmini (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Llogaritja e vetes është që njeriu të ndalet e të mendoj:
– Çfarë ka bërë?
– Çfarë nuk ka bërë?
– Çfarë ka thënë?
– Çfarë nuk ka thënë?
Në mënyrë që ta llogarisë veten e t’i thotë asaj, për shembull:
– Nuk e ke thënë të vërtetën në këtë e këtë vend.
– Nuk e ke bërë këtë vepër të mirë në këtë e këtë rast.
Kësisoj e llogarit veten për gjërat që i ka bërë dhe për ato që i ka lënë pa bërë, në mënyrë që:
– t’i korrigjojë gabimet dhe
– të largojë të këqijat prej saj.
Dha ky është kuptimi i llogaritjes së vetvetes.”
(Nurun ala Ed-Derb, 12/16).
- Imam ibn Rexhebi (Allahu e mëshiroftë) shkruan: “Sa e sa ajete të Kuranit na lexohen, mirëpo zemrat tona janë sikur guri, madje edhe më të forta.” Letaif El-Me’arif, 174).
- Ibn Kajjimi (Allahu e mëshiroftë) shkruan: “Sikur të triumfonte përherë e vërteta, radhët e thirrësve islam do të mbusheshin me mynafikë (dyfytyrësha). Sikur të triumfonte përherë e pavërteta, thirrësit islam do të dyshonin për rrugën e tyre. Mirëpo, herë njëra e herë tjetra.” Medarixh Es-Salikin.
Përktheu: hoxhë Petrit Perçuku.
