Mëshira ndaj jetimit
Prej mënyrave të përmirësimit të zemrave është mëshira ndaj të tjerëve, dhe prej kësaj është mëshira ndaj jetimit. Nëse njeriu është i mëshirshëm me jetimin: i qëndron afër, është i butë me të, fërkon/përkëdhel kokën e tij, i jep ushqim etj., atëherë kjo është prej shkaqeve që zemra e tij të përmirësohet e të zbutet. Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thënë: “Afroje jetimin afër vetes, tregohu i butë/sjellshëm me të, fërkoja kokën dhe ushqeje prej ushqimit tënde, ngase kjo e zbutë zemrën…”
Jetimi (sheriatikisht) është fëmija i vogël të cilit i ka vdekur babai para se të hyjë në moshën madhore. Ai ka humbur dashurinë, dhembshurinë, mëshirën dhe buzëqeshjen e babait të tij, andaj është i dobët. Ai që i bën padrejtësi jetimit i cili është i dobët ai ka bërë një mëkat shumë të madh, sidomos nëse ia merr pasurinë padrejtësisht. Kjo është prej shkaqeve që e bën të hyjë në xhehenem. Allahu thotë: “Vërtet, ata që shpenzojnë pasurinë e jetimit pa të drejtë, vetëm mbushin barkun e tyre me zjarr dhe ata do të digjen në zjarrin flakërues.” Nisa 10. Kur njeriu tregohet i padrejtë ndaj jetimit, e nënçmon, e poshtëron, kjo është prej shkaqeve të ngurtësimit të zemrës dhe dërgimit në xhehenem. Kush dëshiron të përmirësojë zemrën dhe të hyjë në xhenet, le të tregohet i mëshirshëm ndaj jetimëve.
Shenjat e mëshirës ndaj jetimit
─ Marrja e jetimit nën kujdesin tënd, të sillesh mirë me të dhe të shpenzosh për të. Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thënë: “Unë dhe kujdestari i jetimit (që e merr nën kujdesin e tij) do të jemi (afër) në xhenet si këta dy gishta (ka bërë bashkë gishtin tregues me gishtin e mesëm).” Dhe: “Ai që e merr në kujdes një jetim, qoftë nëse është i tij (akraballëk) apo i dikujt tjetër (i huaj), do të jemi në xhenet si këta dy gishta.” Shpërblimi për shpenzimin ndaj jetimit është i madh, mirëpo për jetimin e afërm (prej familjarëve) është edhe më i madh. Kur njeriu është bamirës ndaj jetimit, kjo është prej veprave të devotshmërisë. E veprat e devotshmërisë janë shenjë që tregojnë për besimin e vërtetë te personi. Daudi alejhi ue selem ka thënë: “Bëhu për jetimin sikur një baba i cili është i mëshirshëm ndaj fëmijës së tij. Dije se atë që do ta mbjellësh do ta korrësh.”
─ Mos shpenzimi (mos ngrënia) i pasurisë së jetimit padrejtësisht. Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thënë: “Largohuni prej shtatë mëkateve shkatërruese..” prej tyre ka përmendur: “ngrënia e pasurisë së jetimit”. Vetë Allahu në Kuran na ka ndaluar dhe na ka paralajmëruar që të mos marrim prej pasurisë së jetimit, “Dhe mos iu qasni pasurisë së jetimit, përveçse për ta rregulluar, derisa të mbërrijë pjekurinë!” Enam 152. Dhe: “Mos iu qasni pasurisë së jetimit, veçse me qëllim të mirë, derisa të arrijë moshën e pjekurisë.” Isra 34. Abudullah ibën Abbasi ka komentuar: “Kur sahabët dëgjuan këto ajete, kushdo që ka pasur jetim ka ndarë ushqimin e tij prej ushqimit të jetimit (nuk i ka përzier nga frika e madhe), madje edhe ujin e qumështin. Atë që ka mbetur prej ushqimit të jetimit nuk e kanë prekur, derisa e ka ngrënë jetimi apo është prishur. Kjo u erdhi rëndë sahabëve, dhe ia përmendën Pejgamberit salAllahu alejhi ue selem dhe atëherë Allahu zbriti një ajet tjetër për ta sqaruar këtë: “Të pyesin ty për jetimët, thuaju: “T’u bëni mirë atyre është vepër e bukur. Nëse jetoni bashkë me ata, dijeni se janë vëllezërit tuaj.” Bekare 220. Dhe sahabët filluan përsëri të bënin bashkë ushqimin e tyre me ushqimin e jetimit dhe të hanin së bashku me ta.”
─ Dhënia e drejtës së pasurisë që i takon jetimit. Në kohën paraislame njerëzit ia kanë marrë pasurinë (e trashëguar) jetimit. Edhe te ne është vepruar kështu.
─ Mosimponimi i jetimes për t’u martuar pa dëshirën e saj. Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thënë: “Kur dikush vjen të kërkojë të martojë jetimen, duhet t’i merret leje. Nëse heshtë, e ka dhënë lejen e nëse refuzon, nuk lejohet të detyrohet/imponohet.”
─ Nderimi i jetimit dhe mos nënçmimi e mos poshtërimi i tij. Allahu thotë: “mos e shtyp jetimin” Duha 9.
Ne e kemi për obligim të marrim shembull Pejgamberin salAllahu alejhi ue selem sa i përket mëshirës ndaj jetimëve. Ai që e mëshiron jetimin, Allahu do ta mëshirojë atë. Ai që e mëshiron jetimin, e merr nën përkujdesje dhe shpenzon për të, do të jetë bashkë me Pejgamberin salAllahu alejhi ue selem në xhenet, do të shpëtojë prej xhehenemit dhe do t’i zbutet zemra e tij.
Hoxhë Lulzim Perçuku – Transkriptim.
